Aku mula mengikuti perkembangan Tuan Guru Nik Abdul Aziz semenjak berumur 12 tahun. Ketika itu, keluargaku bermazhab UMNO, dan aku sedang menghafaz Al-Quran di Institut pendidikan Al-balaghul Mubin, Pasir Mas, Kelantan.

Sejak itu, aku amat kagum dengan beliau disebabkan kesederhanaan, gaya kepimpinan dan kebijaksanaan dalam beliau mengeluarkan kenyataan agama dan Politik. Sebarang isu agama yang susah dirungkai, agak mudah difahami apabila dikupas oleh beliau. Sebarang kekusutan politik dalam memahami sesuatu isu, kupasan beliau menyebabkan kita merasa mudah untuk difahami.

Semasa isu Islam hadhari sedang hangat diperkatakan. Tuan Guru Haji Hadi telah mengupas isu ini dari sudut yang terlalu ilmiyyah. Dalam satu ceramah, Tuan Guru Haji Hadi, beliau terpaksa mengambil masa hampir 1 jam setengah untuk mengupas isu ini.

Tetapi, apabila Tuan Guru Nik Abdul Aziz berceramah sejurus Tuan Guru Haji Hadi, beliau menyebut, “Islam hadhari ni, kalau kita nak fahamnya, macam orang malas pergi makkah, tapi kedekut. Bila ada orang nak gi ke makkah, dia kirim kat orang itu serban, jubah, tasbih dan macam-macam. Lepas tu, dia pakai jubah, pakai serban, bawa buah tasbih, dia pergi pejabat pendaftaran, kemudian tambah “Haji” kat depan namanya dalam IC.. begitulah kalau kita nak faham beda antara Islam hadhari dengan Islam yang sengoti (sebenar)”

Kata-kata ringkas yang tidak sampai lima minit itu, sudah cukup untuk kita memahami maksud Islam Hadhari yang sesat menyesatkan itu. begitujuga, ketika beliau mengupas ketika UMNO di zaman Tun Dr Mahathir mengisytihar Malaysia sebagai Negara Islam.

“kereta sorong kalau bubuh lambang Volvo, takkan kita nak kata kereta sorong itu kereta Volvo kot” analogi ringkas tok guru, tapi menarik dan mengkelakarkan.

Cara berfikir sebeginilah, menyebabkan aku menaruh minat yang tinggi untuk mendalami dan memastikan dimanakan tempat pendidikan Tuan Guru. Didapati bahawa beliau menuntut ilmu di India, Pakistan dan mesir, maka aku pun mengambil sikap untuk belajar di bumi tempat Tuan Guru belajar.

KAGUM

Kepimpinan Tok Guru semakin dikagumi, apabila yang menyanyangi Tok Guru bukan orang agamawan, orang surau dan masjid sahaja, tetapi golongan artis mula meletakkan respek tidak berbelah bahagi terhadap Tuan Guru. Amy Search antara artis terkenal tidak segan silu bergambar dengan Tuan Guru.

Mungkin itu dulu, tetapi tidak sekarang, iaitu semenjak isu PMBK mula diperkatakan. Isu yang melibatkan kepada anak dan menantunya.

Hari ini, kedengaran berita bahawa sudah tersebar banner-banner yang terpampang di sekitar Kelantan yang mencela Tuan Guru nik Abdul Aziz dan menantunya. Sebenarnya, kekagumanku kepada Tuan Guru Nik Abdul Aziz semenjak isu yang melibatkan menantunya ini, sedikit demi sedikit telah menghilangkan kesiqahanku terhadap Tuan Guru. Lebih-lebih lagi, apabila Tuan Guru sendiri dilihat seperti masih lagi mempertahankan menantunya yang telah terbukti telah memberikan imej yang buruk kepada PAS dan diri Tuan Guru sendiri.

Pada diri Arif, mungkin dalam jangka hampir 3 Jam berbual dengan beliau bersama dua orang blogger lagi di Restoran Taqwa, aku agak mengenali beliau dan apa yang beliau fikirkan. Cara beliau melontarkan isu, cara beliau menjawab soalan, cara beliau memprovokasi, sudah dapat diagak sekadar mana cara beliau berfikir, cara beliau mempengaruhi dan mengambil peluang dari kawan dan lawan.

Dalam keadaan sedemikian pun, dilihat Arif masih lagi duduk di kerusi empuk sementara menunggu bulan Mac yang tidak diketahui, dalam jangka masa yang bermula dari hari ini, apa akan jadi pada kesiqahanku terhadap tuan guru Nik Abdul Aziz.

ARIF – KRONISMA & NEPOTISMA

Padaku, bukan isu arif atau tidak. isunya adalah, arif adalah menantu Tuan Guru, sedang Tuan Guru Menteri besar. Jika Tuan Guru bukan Menteri Besar, pasti ia tidak menjadi masalah dan kebimbangan.

Apabila disebut menantu, sudah pasti akan kedengaran satu istilah yang disebut “Kronisma” dan "Nepotisma", walhal kroni dan nepotisma ini telah diserang oleh PAS semenjak pemerintahan Mahathir sehingga zaman pak lah.

Jika dahulu, PAS amat kuat menyerang kroni dan nepotisma tetapi mengapa perkara ini dipertahankan oleh tuan Guru, apabila ia melibatkan menantu Tuan Guru sendiri?

Aku berharap, agar Tuan Guru dapat berfikir tentang pandangan dan persepsi kami terhadap Tuan Guru sejak kebelakangan ini. yang paling aku harap, jangan sampai kesiqahanku terhadap Tuan Guru luput sama sekali, sepertimana luputnya kesiqahanku kepada ramai tokoh-tokoh ulama dalam PAS yang lain, sehingga aku tidak pernah merasa bersalah apabila mengkritik mereka.

Aku berharap, Tuan Guru memahami kami. Tidak lupa juga, pesanan kepada Ariffahmi yang selalu menyempatkan masa untuk membaca blog ini, walhal dia seorang COO. Aku berbangga, kalau article ini, Arif print, dan berikan kepada Tuan Guru sendiri.

Sekian

Wallahu ‘Alam

Al-Bakistani

http://g-82.blogspot.com/